İnsanlığın İmdadına

İnsanlığın en zor günleri.Her ne kadar düşünce özgürlüklerinden söz edilse de görünen o ki özgürlüğe içimizdeki duvarları kırarak başlamak gerekiyor.Aklınız,kalbiniz yeteri kadar özgür mü ? Ona söz geçirebiliyor musunuz ? İlk yazımda bunlardan bahsetmeye çalışacağım.Kendi içinizde özgürlüğü yakalamalısınız.Ruhunuz yorgun,bedeniniz yorgun.Düşünecek kadar bile yorgunsunuz. Hayata karşı görüşünüzü ne derece doğru şekilde oluşturabilirsiniz ? Çok mu biliyorsunuz yoksa çok bildiğinizi mi sanıyorsunuz ? Bence hiç bir şey bilmiyorsunuz.Çünkü  her konuda fikri olan insancıkların hiç bir konuda tam bir net görüşü olmaz.hayatının ı-ı diyerek geçtiğini sende iyi biliyorsun.Günü kurtarmak için yaşamanın neyi seni mutlu ediyor bilmiyorum.kesin bir dikta görüşüne göre fikirlerini belirliyorsun aslında.Karşındaki,yükseğindeki sana diyor ki : ''bırak senin yerine ben düşünürüm'' bırakıyorsun.Dizi izliyorsun 'bırak senin yerine ben gülerim',bırakıyorsun.Senin işin ne peki ? Seni sadece 'para' ya odaklıyor ve seni buna yönlendiriyor.Senin derdinin geçim, senin derdinin 'sorunlar',senin derdinin 'sıkıntı' olmasına neden oluyor.Soruyorum en son ne zaman heyecanlandın ? Önce kendini bunlardan kurtarmalısın.kendi kendine konferans vermelisin belkide ve kendine yalan söylememelisin bu seni yanlış yere sürükler.İçindeki insalığı görmelisin belki de.Hayatının sona ermesinin az kaldığını ve tüm derdinin bunlar mı olduğunu.Etrafına bak insanlara,yenilmişlere.Hepsi senin gibiler bu sana rahatsızlık vermiyor mu ? Kardeşlerim,içinizde huzura ermelisiniz,sizi diğer insanlardan ayıran huzur olmalıdır.Kalbinizin ve akıllarınızın sifonlarını çekiniz.Unutmayın siz hiç bir şey olmadan yeşerdiniz,dikkat edin yapraklarınız kuruyor.